Gedichten

Een lieve vriendin heeft tot mijn grote spijt
opnieuw te verwachten narigheid.
Ze belde me snél om me voor te bereiden.....
Ik wist even niets dan te zeggen, kon me erna
over weinig verblijden.
Zij kreeg het al eerder flink voor haar kiezen.
Moet zij opnieuw nu iemand dan verliezen?
Het enige dat míj te doen staat, is haar aan-
horen. Ze zei me: "Laat je niet storen in je
éigen verhaal dan! Ik zoek een beetje
afleiding. Tóe, máák er wat van!"
Ik voel me dan lichtelijk gestresst. Met háár
gaat het vast niet zo best.
Ik ben erg bezorgd om haar, wel klonk haar
stem helder en klaar.
Zij heeft het allemaal prima op een rij, maar
ééns is het breekpunt dichterbij.....
Of projecteer ik nu mijn éigen gevoel? Heeft
zij niet erg duidelijk haar éigen doel?
Ik weet dit alles niet zozeer. Ik verwacht
opnieuw een belletje. Dan kan ik mogelijk in
de weer.
Zo nutteloos voel ik me op het moment.
Je zult er toch vrijwel verliezen je vént.....