Gedichten

Hoe goed, de medemens die wil verstaan
mijn trillende hand, mijn aarzelend gaan
Die woorden meermaals uit wil leggen
omdat mijn oren niet goed volgen wat ze zeggen
Die begrip opbrengt en bekommernis
als mijn zicht vaag, mijn geest langzaam is
Die onopvallend de andere kant opkijkt
bij 't morsen van de thee die mij wordt aangereikt
Die naast mij stopt met een lieve lach
voor een praatje, een moment, een goedendag
Die blijft luisteren zonder veel geklaag
al vertelde ik het voor de vierde keer vandaag
Die bij momenten echt laat weten
dat ik gerespecteerd word, niet alleen ben, niet vergeten
Die mijn beperktheid minder zwaar doet wegen
zo een medemens dat is een zegen.