Gedichten

Mijn vrienden, zo ver weg wonend in
ons land
Ik behelp me maar met mail en telefoon
Voor zover niets aan de hand.

Zij vertonen best veel kwalen nu en zijn
geleidelijk ouder aan het worden
Zo dapper door ploeterend maar want
soms is het leven nogal cru.

Hun kinderen doen dan hun best en
handelen naar zij kunnen
Zij wonen bepaald ook niet dichtbij...
Dit echtpaar dus zo op elkaar aangewezen
Kwam er maar adequater hulp voorbij!

Nu willen ze uiteindelijk dan verhuizen;
dát valt in deze tijd volstrekt niet mee
Wat je noemt nog steeds recessie, ze zijn
uiteraard dus niet tevree.

Zo scharrelt menigeen dan maar wat rond,
er toch maar het beste uit makend
Dóórgaan is er het devies en nooit eens
moedeloos stakend.

Dakoyria, 2015.