Gedichten

Kapot van binnen, maar dat laat ze niet merken
Mensen kenmerken haar altijd als een van de sterken
Maar je weet pas hoe schijn kan bedriegen
Als je zelf over je hele leven staat te liegen
Het meisje met de grote mond en de hardste lach
Denkt aan zelfmoord elke dag
Geen lichtpuntje in haar leven
Dat haar de hoop en moed om door te gaan kan geven
Toch probeert ze het elke dag keer op keer
Maar op een dag zal haar een energie opraken en kan ze niet meer
In haar verdriet zal ze verdrinken en net zo ver als de Titanic zinken
Haar leven is een soap en ze blijft maar spelen,
En er is niemand met wie ze haar verhaal wil delen
Het meisje met de grote mond en de hardste lach
Kan zelfmoord plegen, vandaag de dag.