Een gedicht plaatsen?
Home

Ochtendjassen

Ochtendjassen
Je ochtendjassen,
de nog nieuwe blauwe,
stoer, sjiek, mannelijk.
Gekocht omdat je de eerste keer
bij me zou logeren
Ik draag hem nu voor sjiek,
op zondag,
als er logees zijn,
als ik ziek ben en de deurbel gaat.
Het 'sjiek' dat soms nodig is
als je niet weet hoe de dingen verder gaan.

De ouwe rode,
met de draadjes hier en daar los.
Lubberend maar warm om mijn lijf
als de luie weekenddagen tijd gaven
voor elk woordje in de krant en het geliefde cryptogram
Je rode slaapwangen en ongeloof soms
nog in je ogen dat lui zomaar mocht zijn.

Ik droeg hem toen je gestorven was,
want je lichaam moest erin gegoten zijn
en zo wilde ik voelen hoe jouw lichaam
nog tegen het mijn zou rusten, warm.
De losse draadjes als antennes
om je stem te kunnen horen,
je geur te ruiken,
de zekerheid van oprechte liefde te voelen
waarmee je mijn leven verrijkte


Ingezonden door Marie-Anne Compter

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd