Gedichten

Het lukt me niet meer
De tranen komen maar niet
Zelfs al doet alles zo'n zeer
Zelfs al heb ik zo'n verdriet

Zelfs al is alles zo hopeloos
Het lukt mij niet te huilen
Zelfs al ben ik zo boos
En kan ik mij nergens meer verschuilen

Al lijk ik van woede te barsten
En bereiken mijn tranen de top
Ik kan niet eens alles eruit schreeuwen
Waardoor ik alle verdriet opkrop

Ondanks al deze woede en pijn
En al deze gevoelens waarin ik bijna stik
Het lukt mij geen enkele traan te laten
En zelfs nog geen ene snik.

Lachen, daar hou ik me echt sterk mee
Maar ooit een traan laten?
Dat lukt niet, oh nee.
Iedereen zegt: Je moet praten.