Gedichten

Gevorkt pad

Ben ik een engel, of een duivel?
Plots zie ik een waas van rood
Is het rood van bloed, of van haat?
Ik heb geen spijt van wat ik besloot

Het pad dat ik bewandel
Dat geen einde meer heeft
Zal ooit gevorkt zijn
Wanneer de dood weer leeft

Een bocht in het leven, 
met als gevolg dat ik verander
Heeft niet alleen invloed op mij 
maar ook op een ander

Het pad dat ik bewandel
Verdoemd en in angst verdronken
Zal weer gevorkt zijn
Door de hell geschonken

Stilte is de wens van mijn hart
Wanneer het niets anders meer kan
Dan alleen nog ritmisch kloppen
En houden van

Het pad dat ik bewandel
Dat geen einde meer kent
Zal nooit meer gevorkt zijn
En is voortbestemd

Het pad dat ik bewandelde
Dat geen einde meer kon
Was ooit gevorkt
En eindigde in de horizon