Een gedicht plaatsen?
Home

Eindeloze pijn

Er zijn tijden waarin alles fout gaat
tijden met gevoelens vol haat,
tijden die je het liefst zo snel mogelijk vergeet
Het zijn de tijden van verdriet en leed,
Je kijk naar jezelf en vraagt je af wie je bent
Je bent jezelf verloren
er is niks dat je nog herkent,
terugdenkend aan dagen vol mooie herinneringen
dagen waarop je genoot van de normaalste dingen,
dagen waarop alles om je heen nog een betekenis had
De tijden zijn veranderd je leeft in een donker gat,
Niet wetend hoe je met deze gevoelens om moet gaan
je kropt ze op en probeert recht op te staan,
Niemand kent de pijn die jij voelt
niemand kijkt naar je om en weet wat jij bedoelt,
Je laat niks merken
omdat je het verdriet niet kunt verwerken,
Je probeert zo sterk te zijn
Maar vergaat van binnen van de pijn,
Jezelf door elke dag heenslepen
Je leert met de pijn te leven,
De wonden zitten te diep
Geen middel van dit verdoven
Niemand kan hoop in de toekomst beloven,
je lacht met de mensen waarmee je samen bent
Jou lach is een leugen
er is niemand om je heen die jou echt kent,
Je staat er alleen voor niemand aan je zij
Je voelt je steeds eenzamer
het is alleen jij ,
het einde van de tunnel is nog lang niet in zicht
nergens is een gaatje dat jou weg verlicht,
Je loopt op straat niet wetend waarheen
Het liefst zo ver weg mogelijk
helemaal alleen,
Je leefde in een hemel maar werd wakker in de hel
Je hoort het jezelf nog zeggen,
dromen vaarwel,
Nu is er niks meer waar je nog van geniet,
Je bent te diep gevallen en voelt alleen verdriet,
Je probeert op te staan maar het lukt je niet,
Je hebt ervoor gevochten
Maar de strijd verloren
Je ziel is leeg en je hart is bevroren,
Je hoort mensen zeggen
Wanneer je ergens voor gaat zal je het krijgen,
Gewoon doorgaan dan zal je de top bereiken,
Maar jij, je hebt alles wat je kon gegeven
En hiervoor niks terug gekregen,
het vertrouwen dat je had is verdwenen
onzekerheid is verschenen
Je probeert het te accepteren
Je eigen fouten in te zien en hier van te leren,
Je probeert je leven op te pakken
en niet nog verder weg te zakken
maar je bent kapot van binnen
Je wilt zo graag opnieuw beginnen
het lukt je niet
je kunt het niet langer aan
langzaam zie je jou wereld vergaan..

Beoordeel dit gedicht

Er is 6 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd