Gedichten

Een oud echtpaar van diep in de tachtig
is de zwemkunst meer dan machtig.
Zij zijn zogezegd ware meesters.
Zo gaan zij iedere dag op weg naar het bad,
doen hun ding en ieder is begeesterd.

Op een kwade dag werd meneer al zwemmend
onwel en verdween naar de bodem heel snel.
Hij kwam niet meer boven en zijn kleindochter
stond niet te dromen.....
Zij handelde vlug en bracht hem uit het water.
Van schrik hield iedereen zijn snater.
Snel 112 gebeld en ambulancepersoneel kwam
aangesneld.
Ook de badmeester kwam eraan en begon de
mond-op-mondbeademing stilaan.
Wonder boven wonder heeft de man het gered
al belandde hij tóch op het ambulancebed.

In het ziekenhuis weer verder opgekalefaterd
en de dood voorlopig uitgeschakeld.
Hem en zijn vrouw zag ik pas weer in het bad.
Wél héél voorzichtig, dat wel, 1x was dat!
Ook duiken is er nooit meer bij,
die les is wel geleerd door allebei.
Ik hoop dat ik nog lang van hen mag genieten
en zij niet zovelen voortijdig zullen verdrieten.

Anna Veenstra.