Een gedicht plaatsen?
Home

Steun

Ze deden hun bést, de dames die ik goed ken.
Voor het eerst een afspraak buiten de deur,
zonder hém
die onlangs dan overleden was.
Dápper wel, zo'n zelfstandig gezette stap.
Knáp dat zij dat nú al zo durven...
Míj greep men bij de lurven, na langere tijd
toen ík raakte mijn echtgenoot kwijt.
Het komt met hun wel goed, naar ik
observerend, dan vermoed.
Ik heb respect voor hoe zij hun verlies onder
ogen zien, ermee ómgaan sindsdien.
Ik zal hen steunen waar ik het kán.
Dat hebben ze absoluut verdiend dan!

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd