Gedichten

Deze man, uit een ver verleden, hij is voorgoed
heengegaan. Zo heel geleidelijk, zo stilletjes-aan.
Met toch wel een schok las ik de annonce in de
krant, nog even een inblik. Wat was er aan
de hand?

Het is een schim uit de verleden tijd waarmee ik
voorgoed heb afgedaan.
Had niet gedacht dat het me nog zoveel zou geven,
best wel voldaan.

Ik voel me nog wel aan de man verplicht.
Hij was zo ongelooflijk integer, nooit iemand opgelicht.
Hij representeert een bepaalde periode die voorgoed
is afgebroken.

Nee, persoonlijk aanwezig zal ik bij de uitvaart
niet zijn, maar ondanks dat toch wel gemis maar
geringe pijn.
Wil hem bij me thuis gedenken door een kaarsje
te branden en nog even aan hem te denken.
Ik ben hem zeker niet vergeten, maar of hij dat ooit
heeft geweten?

Hij behoorde ooit tot mijn kennissenkring, deed
daarin zijn ding en nu is zijn leven geheel voltooid,
berooid als hij is van vitaliteit en gezondheid.
Nee, dat geeft niet écht spijt.

Anna Veenstra.