Een gedicht plaatsen?
Home

Eindelijk rúst

Uiteindelijk heb ik vrede, zoals het met jou,
manlief, is gegaan.
Er was geen enkele grond meer voor een goed
bestaan.
Dit moest dan zo jouw bestemming wel zijn.
Ik mis je nog dagelijks en dat doet me pijn.
Maar zó verder, het had absoluut niet gekund.
Dit doodziek-zijn had ik je graag ánders gegund.

Nu pas kan ik in alle oprechtheid zeggen:
het is accoord dat de dood je wist óm te leggen.
Het was geen leven meer voor je zó.
Ik doe je hierbij cadeau mijn oprechte wens dat
het je dáár goed mag gaan.
Ik laat je nu los met nog een allerlaatste traan.

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd