Gedichten

Er heerst een stilte in huis,
we kijken elkaar aan, maar zeggen geen woord.
We zijn iets dierbaars kwijt,
het is ons moeder, die bij ons hoort.

Doodgaan vinden we heel normaal,
is het je moeder, dan wordt het een ander verhaal.
Het doet pijn ,
en opeens lijkt het niet meer zo normaal te zijn.

Twee maal in je leven,
wordt je van je moeder gescheiden.
Eenmaal door een schaar,
daarna definitief, en niet te vermijden.

Je was een bijzonder mens, met heel veel kracht.
Een moordwijf werd je genoemd,
dit zegt precies, hoe men over je dacht.

We hebben je moeten laten gaan.
mijn verstand zegt dat het goed is,
maar over mijn wang rolt een traan.

Je hebt je bed verruild, tegen een plekje op de grond
precies daar, waar je,
je man weer tegenkomt.

Zonder moeder had ik nooit bestaan
Moeder bedankt, je hebt het goed gedaan.
Dag lieve schat,
We zijn dankbaar, dat we jou als moeder hebben gehad.

Het is moeilijk mijn gevoelens te verwoorden,
we zullen je heel erg missen, met alles wat bij je hoorde.