Gedichten

Weet u waar ik in de tuin het méést van geniet?
Een plantje of bloemetje waarvan ik weet de
herkomst niet...
Het is dan zómaar gekomen, met een uiterlijk
om van te dromen.....
Een tuin, ál te zeer gesnoeid, boeit me niet.
Juist het spontane is zo bijzonder; soms écht wel
een wonder.
Je vraagt je af hoe het daar terecht kwam.
Dat moet wel bijna de wind zijn dan.....
Ik heb wél gemerkt dat zo'n plantje niet aansterkt
als je het verzetten wil; of zelfs binnen: véél te kil!
Ik laat het daarom rustig daar staan; wil er dom-
weg slechts van genieten gaan.
Ideeën daarbij van hoe het hóórt, zet ik rustig
overboord!

Anna Veenstra.