Een gedicht plaatsen?
Home

Schrammen en blutsen

Ik zou eens even de strúik dan gaan snoeien...
Rozenbottels die het voor Rozenknoppen
wel verknoeien.
Hang ik toch met mijn armvel aan een doornen-
punt! Ik dacht dat de ták brak. Aú!, dat deed
gemeen pijn wel.
Nu zit ik dan onder de schrammen en blutsen.
Geen hond die van zo'n karwei dan nog brood
zou lusten!
Dat was ééns, maar nooit dus weer.
Misschien als ik de buurman lief aankijk; lukt
het hem dan méér?

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd