Gedichten

Al wakker wordend aan het raam,
de duisternis die ik verdwijnen zie
gaan, hippen vogels nu vrolijk rond.
Hun lawáái is dan even verstomd...
Ze zoeken hun kostje ijverig bij
elkaar. Maar, hoe ik ook tussen hen
zoek: waar is de vertrouwde mus toch
gebleven? Hij lijkt wel uitgestorven,
zou hij nog wel leven?
Ook spreeuwen, zij zijn weinig in getal.
Het zijn meeuwen, kauwen en eksters
die ik zien zal.
Nu is mijn tuin er niet naar om veel
vogels te herbergen. Waar zijn de sóórten
toch heengegaan, zouden zij zich élders
verbergen?
Roodborst, vink, het was zo'n vertrouwd
gezicht. En 's winters de meesjes pinda's
uit een kastje gelicht.
Ja, jámmer is dit écht wel. Ik mis mijn
kleine vriendjes in hun spel!