Een gedicht plaatsen?
Home

Moeder

Verscholen in het groen,
een camera geklemd in je hand,
je glimmende flits gericht op een vogel
aan de waterkant.
Uiterlijk zo rustig, maar van binnen slaat je hart
een balts van verlangen
om hem op gevoelige plaat te vangen

Je wacht, met engelengeduld,
op dat volmaakt moment
dat hij jou in het aura van de zon
zijn schuchtere blik toezendt
om hem te doen verstarren
met een flits en zachte zoem
en hem liefdevol te schenken
eeuwige roem.

Even later vlucht hij weer,
naar de boezem der natuur,
maar hij weet niet dat hij straks
bij een knetterend vuur
met zijn glanzend, kleurig verenpak
jou schenken mag
de apotheose van de dag.

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd