Een gedicht plaatsen?
Home

Moeder Natuur

Zwoele oneindige deining glanzend
versmeltend met de horizon
Ontmoeting tussen hemel en aarde
Het perfecte ‘zijn’ in licht en rust
Gedoofd gelijk een kaars stervend
verlangt naar vuur
Voor even geblust, natgekust
stralend in haar laatste uur

Rustige eindloze rimpels
Twinkelende sterren
dansend op donkere massa
Verstrengeld wast het water de maan
Als uit een strijd op leven en dood
herrijst het spaarzame licht met een glimlach
Overwinnend ochtendgloren in nood
pijnlijk geboren als een nieuwe dag

Ritmisch geluidloze golven
dirigeren onhoorbare klanken
Het wolkendek scheurt
In een tijdloze ruimte
begint nieuw leven en licht
samen spelend in onschuld
Ontembare driften ontsnappen gericht
opstuwend vertrouwen, manend geduld

Kortstondige vrede ademt vol verwachting
slechts een belonend ontluist’rende pijn
Schichtig de jonge ree voedend haar jong
Aandoenlijk moment, kolkend gemoed
Jachtig het luipaard
Niet meer dan een paar liter bloed
doordrenkt weldra het gras
Wat is een pasgeboren leven waard

Heftig ontladen zich donder en weerlicht
Hemelse krachten brengen natuurlijk verzet
Krachtige slagen geselen mijn gedachten
om te ontsnappen aan al dit geweld
Ik zie schade aan de wereldse tooi
Buiten gevecht gesteld!
Voor de mensheid dacht te heersen
door zichzelf verslagen, geveld!

Verflauwend aan kleurrijk firmament
ligt een begroeting tussen liefde en haat
verblijft onbekend de winnaar
stervend in een verlangen vol vuur
nasmeulend in eigen verraad.
Vergaat ons ooit zo het állerlaatste uur?
De mensheid ontredderd, verwelkomt
de schoot van Moeder Natuur!

Ingezonden door anne-ruth smit

Beoordeel dit gedicht

Er is 4 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd