Een gedicht plaatsen?
Home

Favoriete bloem

Opnieuw zie ik bijna mijn lievelingsbloem;
zij steekt nog in haar bladeren, lichtgroen
Zijzelve is vrijwel niet te bekennen
Wachten nog wat om láter te verwennen.

Zij groeit zomaar verstrooid op een hoek
Langere tijd was zij zelfs compleet zóek
Misschien hebben kwajongens dat gedaan;
zijn haar schoonheid omvér schoppen gegaan.

Nu verheug ik me wéér: kan ik haar zien
straks meer? Ik passeerde haar per fiets
Vaag herkende ik en zag er dan 'iets'.

Zou het nu écht, in haar dapper gevecht om in
vol ornaat daar te staan? Míj trekt het zo aan...

Dakoyria, 2016.



Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd