Gedichten

In een klein hoekje -het is er nog fris- bloeit alweer
de gele Narcis.
Hij is heel erg vroeg dit jaar, was er kennelijk gewoon
voor klaar.
Wachtend totdat de zon hen verder gaat kussen,
zijn er nu óók de Crocussen met hun kopjes ver boven
de grond.
Ik houd er zo van, ze houden me gezond
van lijf en geest
en doen me denken aan een erg gezellig feest.
Het zijn de éérste tekenen van het nieuwe voorjaar.
Al is misschien soms de sneeuw nog daar,
zijn ze niet te stoppen in hun groei en bloei.
Ik begroet hen in blijde dankbaarheid,
wég is een slechte stemming of treurigheid.
Nú telt alleen maar even dit ene moment,
zorgvuldig door mij in het geheugen geprent!

Anna Veenstra.