Een gedicht plaatsen?
Home

Verloren liefde

Toen ik keek,
naar de gouden sterren,
in het midden van de nacht,
wenste en hoopte ik,
dat je me nog eens zou kussen,
strelend en zacht.

In gedachten,
wandelend langs het strand,
spelend met mijn voeten,
denkend en dromend over ons,
draaiend met mijn tenen,
door het gele zand.

Dromend,
dat we samen zaten,
met een glaasje port,
terwijl jij me knuffelde,
zoveel lieve dingen zei,
ik kwam niets te kort.

Maar toen,
ik weer wakker werd,
leek alles nog zo echt.
Je lieve lach, je stem,
zelfs de lieve woorden,
die je hebt gezegd.

Ik weet,
je bent niet meer hier.
Het doet zo zeer,
maar ik weet als geen ander,
je bent een verloren liefde,
en die komt niet meer.

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd