Een gedicht plaatsen?
Home

Onbereikbare liefde

Die mooie rustige dag, waarop de vogels des ochtends floten
ik werd wakker, de vrijheid lag voor mij
niet wetend wat er zou gebeuren vervolgde ik mijn dag
ontmoette ik de zon, lichtjes schijnend in het begin
hoe meer je haar ging bekijken, hoe meer ze scheen
geen belang verder hechtend, warmte genoeg
blijvend wederkeren met een sterke goudgele schijn
niet te ontkennen, heel prettig en fijn
haar bewonderen en graag hebben lijkt op zich niet erg
maar te lang kijken brandt op alle vlakken, verboden voor altijd
toch het gevoel krijgen met de zon te willen dansen
enkel nog de warmte en het licht, niet meer dromend bij sterren
maar de hangt zon vast aan de duisternis en deze zal nooit kunnen dansen

Ingezonden door Björn J

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd