Een gedicht plaatsen?
Home

mijn leven

Kimberly Gerritsen: Ooit als klein meisje droomde ik over mijn toekomst..
Hoe zal het zijn als ik later groot?, ben dat was een van mijn vragen.
Nu ben ik groter bijna 19 jaar en dit is mijn verhaal.

Veel dingen meegemaakt en steeds klap ik inelkaar.
Steeds weer opnieuw de treden beklimmen die grote trap op waar aan het eind mijn geluk wachten zal.
Maar steeds als ik denk bijna boven te zijn breekt er een treede waardoor ik weer eens naar beneden zak.
Met pijn in mijn hart probeer ik die breuk te vergeten en stapvoets mijn wegen voort te zetten maar steeds is er weer een zwak punt
en wanneer ik even vergeet op te letten.
Voor ik het weet zit ik weer klem, klem omdat ik weer eens niet uit keek naar dat zwakke punt.
Weer terug bij start weer vechten voor een finish alles maakt mij wel steeds sterker van buiten maar ook zwakker van binnen.
Steeds weer strijden voor de betere tijden.
Ik ben een behoorlijke vechter en opgeven zal ik niet hoe dan ook mijn belangrijkste doelen ga ik halen
ook al is het niet nu het komt heus wel ooit.
Tranen wel meer dan zomaar een paar emmers vol.
Steeds een trap na krijgen van hij/zij waarvan je het niet zou verwachten maar heb je pijn en zoek je steun blijf dan maar niet op zulke
mensen wachten.
Ze laten je liever in de steek terwijl ze je contact beloven maar een ding heb ik van al mijn tegen slagen al geleerd.
van het PREFECTE LEVEN is niets waar daar kan je alleen van dromen.
Het leven is zoals het gaat je hebt leuke goede momenten en momenten dat het minder gaat.
Je moet je eigen leven samen zien te stellen tot jou perfecte wereld.
Net als met een puzzel de goede stukjes zoeken om je eigen plaat compleet te krijgen.

Ingezonden door anonymous

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd