Gedichten

Stapelverliefd

Verliefd zijn, ik wist niet dat ik dat nog kon.
Mijn gevoelens heb ik lang kunnen onderdrukken.
Maar op 9 juni kon ik het niet meer voor mezelf houden.
Moest ik je mijn gevoelens voor jou zeggen, zou het me lukken?

En na veel gedraai, waren we even alleen.
In de personeelskamer zei ik tegen jou.
Dat ik je er nog een probleem bij wilde geven.
Mijn gevoelens voor jou, ik wilde dat je dat weten zou.

Raar vond je mijn sms niet de volgende dag.
Toen ik je vroeg of je van de schrik bekomen was.
Je was bijgekomen maar had wel een vermoeden.
Met dat antwoord was ik al erg in mijn sas.

Lang duurde het niet voor ik mijn 1e gedicht voor je schreef.
Woensdag 22 juni was ook weer zo’n spannende dag.
Tijdens het bakken van de appeltaart en cake.
Was het dat ik je mijn gedicht aan je gaf.

Ik kreeg ’s middags tijdens de afwas al een antwoord.
Je had mijn gedicht stiekem al gelijk gelezen.
Ik was echt heel er opgelucht en blij
Je vond me open en eerlijk. Je had me ook niet afgewezen.

En al had je toen nog geen gevoelens voor mij.
Je vond het goed als je sms’de en belde.
Sindsdien gaan er vele sms’jes en telefoontjes heen en weer.
Door jou was het dat mijn hartslag versnelde.

Feest was het niet echt op woensdag 29 juni
Ik twijfelde, zal ik het geven of juist nu niet.
Toen ik je mijn 2e gedicht in je zak stopte.
Ik hoop dat je me het gedichten niet verbied.

Door je problemen en stress.
Hoop ik dat je gevoelens voor mij komen met tijd
Ik weet dat ik op je wachten moet.
Maar weet, van mijn liefde voor jou krijg je geen spijt.