Een gedicht plaatsen?
Home

Oude liefde

Met zijn gebogen rug en kruk
groet ik mijn buurman.
Zo iemand uit één stuk
waar je van opaan kan.

Ik houd hem even staande:
Wat is momenteel gaande?
Met zacht omfloersde stem vertelt hij
van zijn demente vrouw.
Hij blijft haar nog altijd trouw.

Zij woont niet meer thuis,
verblijft in een andere stad.....
Híj zoekt haar steeds weer op,
de lieve schat!

Zij kent hem allang niet meer,
herkent alleen nog maar zijn stem...
Hij zegt: 'k ben blij dat ik er voor
haar dan tóch nog ben'.

Nú is hij zelf geopereerd en heeft
heel moeizaam geleerd
dat hij haar loslaten moet en dat
wel met een laatste groet.

Na 60 jaar huwelijk moet hij erkennen:
het gáát echt niet meer.
Het doet hem onbeschrijflijk veel zeer.

In zijn ogen blinkt een traan en ook ík
laat hem nu maar gaan.
Ik pak hem nog even bij de arm en voel
me onmachtig, krijg het warm.

Anna Veenstra.


Ingezonden door Anna Veenstra

Beoordeel dit gedicht

Er is 6 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd