Gedichten

Iedere keer was ik bang dat er iets zou veranderen
Dat jij zou zijn van anderen
Dat ik niet meer van jouw was en jij niet meer van mij
Ik dacht na over alles wat je zei
Telkens als je wat terughoudender deed,
Slaakte ik van binnen een harde kreet.
Van verdriet en van leed.
Net of hij iedere keer dat hij dat deed
Een stukje van mijn hart af sneed.
De letters van zijn naam,
Ze waren niet meer saam.
Want met elk stukje dat hij van mijn hart afsneed
Werd zijn naam minder compleet
Deze stond namelijk over mijn hart geschreven,
Ik wil je echt alles geven.
Ik hoop dat ik je het mooiste cadeau al heb geschonken
Ik heb je mijn hart gegeven, en nee ik was niet dronken.
Dit deed ik heel bewust want het waren de vonken
Die ervoor zorgde dat ik zoo gek op jou werd
Maar vanaf nu ben ik heel alert.
Dat ik iemand zoek die mijn inmiddels gebroken hart verdient.
Want het is al zo klein, ik wil dat Hij is als een vriend.
Met hier en daar,
wat extraÂ’s, want dat hoort erbij niet waar ?