Gedichten

In de abdij
Waar ik mocht zijn met jou
Daar waar gebed nog plechtig
wordt gezongen
Waar stilte overheerst
De wereld is verdrongen
Besefte ik opnieuw
hoeveel ik van je hou
De rust die jij mij geeft
werd daar nog eens bevestigd
Intens veel liefde
Voelde ik daar weer voor jou
Niet omdat een monnik
Daar doet wat hij moet doen
En omdat wij er waren samen
Maar mijn spontane dank
Aan God om jou
Werd daar bevestigd
Met een amen
Toen de deur gesloten werd
Na jouw en mijn bezoek
Wist ik opeens zo zeker
Dat alles met jou zal duren
Zolang God het wil
Want ook al is het leven eindig
Mijn gebed om altijd bij je zijn
Bleef daar niet achter die muren
Het bereikte daar waar
Het altijd zal worden verhoord
Een intens geluk gevoel
Volgde mij verder
Ging ook mee uit de poort
Mijn liefde voor jou
Zal blijven bestaan
Omdat ik zo heel zeker weet
Dat het verhoorde gebed
Bij elke moment
En elke stap met jou
Met Gods liefde mee zal gaan