Gedichten

Je meldde, je was helaas gebonden,
zéi me dat eerlijk, onomwonden.
Ik stelde je eerlijkheid erg op prijs,
maar het bracht me tóch wel van
de wijs.
De klik was er vrijwel metéén,
je mocht niet meer gaan heen.
We wilden het beiden een keer,
tegelijk deed het óók erg zeer.

Ik kon het uiteind'lijk niet meer
hand'len toen,
nog voor de laatste keer een zoen...
Je bleef tóch bij haar,
al was de sfeer er totaal niet meer
naar.
Het was dan toch écht jouw keus,
ik kon er niet mee leven. Heus!

Uiteindelijk het definitieve afscheid
per e-mail,
ik tuurde me werkelijk scheel of niet
tóch nog een bericht binnen kwam.
Ik wachtte toen tevergeefs dan...

Nú ben ik erg blij rond mijn verjaardags-
tijd, als je me nog altijd verblijdt...
met een heel kort bericht.
Ik zou zó weer voor je zijn gezwicht.
Maar we houden het hier maar bij,
minder complicaties, we gaan er aan
voorbij.

Dág, mijn lieve, dierb're schat,
tot volgend jaar dan maar als ik wéér
verjaar.

Anna Veenstra.