Bij het opruimen van de kelder en de zolder vond ik nog een gedicht van me zelf uit de roerige negentiger jaren. Mijn romantische periode het gedicht gaat als volgt:
Lieve Ida,
Ik wil je adem kunnen voelen
Door je haren kunnen kroelen
Zij aan zij
dat maakt mij blij
Af en toe vraag ik me af
Wat is er met mij?
Dat gevoel van je altijd willen hebben aan mijn zij
Dan bekruipt mij een gevoel van egoïsme
Maar tussendoor overheerst een stem van "Ida ik mis je"
© Copyright 2007 - 2024
Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd