Gedichten

Vanmorgen had ik een heel aardig gesprek.
Een vriend vertelde hij breekt niet zijn nek
over zijn talrijke activiteiten. Hij zou juist
gaan slíjten als hij stilzitten moest.
Dat doet hij dus hooguit als hij heel erg hoest...
Het is een nogal drukke baas en hij haast zich
van hot naar her, maar uitputting meestal heel
ver. Energiek dus, wat een bofkont! Tóch niet
helemaal gezond. Íets rustiger-aan doen zou
wel beter zijn. Maar ja, voor hém het leven een
festijn als hij bézig is. Stilzitten een absoluut
gemis...
Nee, dan zijn vriendin:
die blijft lekker haar bedje in, tot een uurtje of
elf.
Drinkt op haar gemak haar koffie, leest wat,
kijkt t.v. En wat méér is: zij is daarmee tevreê!
Het gaat tussen die mensen al zo lang heel erg
goed omdat zij met veel moed elkaar vríj laten
dan, ieder naar eigen aard en volgens plan.
Ik moet lachen om het verhaal, zie het zó voor
me, helemaal.
Maar beiden zijn waardevolle mensen, met éigen
behoeften en wensen.
Knap hoor hoe zij daarmee óm weten te gaan en
tussen hen is het nog steeds dik "aan"!