Een gedicht plaatsen?
Home

Wijsheid

Oude mensen, heel hoog bejaard,
vind ik daarom zo veel waard
omdat zij als voorbeeld dienen,
niet meer om van alles grienen.
Zij nemen het leven met een zekere
gelatenheid,
raakten hun eisen grotendeels kwijt.
Zo ken ik een dame, zo heel erg oud,
boven de negentig, die véél van haar
familie houdt, maar tóch nooit zal
claimen of klagen. Zij wil haar lot
zelf dragen. Ik bewonder haar zeer,
zij is heel slechtziend, daarom deste-
meer.
De radio wil ze niet aan, laat haar
gedachten liever gaan. Ze is op mij
gesteld en heeft mij dat ééns gemeld.
Ook úit gaat ze nooit meer, kaart met
haar laatste restje zicht en vermoedelijk
de laatste keer.
Veel indruk maakt ze op mij hoe zij haar
leven zo gelaten ondergaat; nog wat
lichtpuntjes opmerkt waarom het haar
gaat.
Nee, ze is geen klagerig type en juist
daarom mag ik haar vergeten niet!
Wél moet ik mij dan dus aanpassen.
Soms slaapt zij 's middags of helpt op haar
manier de piepers jassen.
Ik kan niet goed uitleggen wat ik voel,
bedoel, maar het is een heleboel!
Ik denk straks met veel plezier aan haar
terug: deze nuchtere, toch wel liefhebbende
vrouw die haar leven accepteerde en niet
ánders wou.....l

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd