Gedichten

Gisteravond, rechtop in mijn bed,
raakte ik ontzet door een luide gil...
Ik ging aan de ril.
Dán langdurig een autoalarm, ik kreeg
het nu warm.
Het was vlakbij mijn huis. Nee, het was echt
niet pluis.
Ik trok een duster aan, ben de tuin in-
gegaan.
Dáár, precies bij de rotonde, leek het wel
een racestonde.
Ambulance kwam eraan en ook de politie
zag ik langs gaan.
Gelukkig vertrok de ziekenauto niet met
vliegende vaart, zodat het dan tóch wel gaat.
De jonge vrouw met haar luide gil, die klonk
zo schril, deed dat slechts van louter schrik.
Haar auto gelukkig niet in de fik.
Wél ramde zij een heuse lantaarnpaal,
wat een schade nu allemaal.....
want ook háár auto compleet in de prak.
Ik observeerde dit alles dan op mijn gemak.
Godzijdank, het viel met de dame mee en
innig tevree wisselde ik een paar woorden
uit met weinig and're kijkers, tot besluit.
Te hard gereden had de vrouw dus wel,
maar gelukkig geen alcohol in het spel.
Gerustgesteld kroop ik later terug in bed.
Fijn dat één en ander geregeld was en récht
gezet.