Gedichten

Vol trots vertelt zij mij,
ze is van de drank áf.
En ik? Ik sta paf...
Ik geloof nog niet zo in
het verhaal. Vaker gehoord
zoals ik dat vertaal.
Maar, wil haar geluk niet
zien verstoord. Daarom
haar verder aangehoord.
Zij is nu dan aan de sigaret,
zij het beperkt.
Zij vóelt zich aan zet.
Wat ik wérkelijk denk, heb
ik vóór me gehouden.
Daarop kun je wel vertrouwen.
Hetzelfde mechanisme dat
verstoorde haar balans, krijgt
opnieuw een kans door haar
rookgedrag. Dat ze dát niet zag...
Soms is zwijgen goud, haar
verhaal laat me niet koud.
Ook ík wil zielsgraag dat het
góed met haar gaat. Ik denk dat
ze dát wel verstaat.
Ik hoop van harte dat ik ongelijk
ga krijgen, maar vooralsnog wil
ik liever zwijgen...