Gedichten

Het is alweer jaren geleden geleden dat ik werkelijk
álles aan tandartsenhulp heb gemeden.
Óóit eens een driftig en tactloos figuur ontmoet en
adequaat met píjn omgaan deed hij niet goed.
Tóen bij een perfectionist terecht gekomen.
Hij restaureerde goed de hele boel, maar geen arts
van mijn dromen.
Nú dan bij zijn fijne opvolger beland en is veel
positiefs aan de hand.
Hij legt heel veel uit, dat maakt me blij en ik voel
me vrij bang te wezen, zonder dat ik voor mijn maag
hoef te vrezen!
Zijn assistente is een schát van een meid, die me van
heel veel frustraties heeft bevrijd. Zo mag ik dan
knijpen in haar hand zo hard als ik kan, als híj komt
met een akelige tang.
Nú maak ik inmiddels een praatje over het weer en
ben niet zo extréém bang meer!
De mondhygiëniste zegt me ik doe het heel goed als
zij mijn mond inspecteert. Het meest nu van háár
te vrezen, zo heeft de ervaring geleerd.
Zij mag ook rustig verdoven wat zij -waar nodig-
ook doet en dat geeft míj dan meer moed al het gedoe
in mijn mond te doorstaan.
Het énige waar ik me nú nog druk over maak, zijn
de nota's die ik betalen moet gaan.
Angst wordt in stand gehouden door driftige figuren
die niet kunnen verduren dat een mens zó angstig
is. Het lijkt, ze raken wat uitgestorven nu, wat een
heel goede zaak is!