Gedichten

Ik weet, aan alles in het leven komt uiteindelijk
een slot. Niet dat ik daar vrolijk van wordt.....
Het is wél wat me af en toe wat troost biedt
als ik door ziek en zeer niet altijd geniet.
Maar sóms, zoals vandaag, zou ik eindeloos
willen verlengen wat ik beleef zo graag!
Ouder worden, ik vind er niets aan als ik dan
zo véél mensen verliezen moet gaan.
Ik heb weer eens zo'n bui, ben weemoedig
gestemd. Het leven heeft me niet altijd verwend.
Tóch wil ik me niet laten kisten, mits we maar
wisten wanneer het ophoudt dan.
Aan de ándere kant: worden we dáár gelukkig van?
Ik weet zélf niet wat me mankeert, ik ben gewoon
wat moe. Het is ook wel érg warm, 'k ben dringend
aan de nodige rust toe.
Dán slaat ook mijn stemming wel weer om.
Morgen kan ik vást weer denken: "Wat dom!"