Gedichten

En steeds weer kom ik mijn váder tegen,
elke keer. Líjk ik op hem, steeds meer?
Het gaat me om het plán rekenschap af te
leggen dan
van het léven tot dusver geleid.
Het ik van e.e.a. soms heel veel spijt?
Ik zie met verbazing hoe ook míj dit nu
bezig houdt.
Ik heb er nu ongeveer zijn leeftijd, hij heeft
het me mondjesmaat toevertrouwd.
Ik zag het ook in zijn gedrág dan wel. Veel
van zijn aanleg, opgemerkt heel snél.
Niet zozeer gesterkt, begeef ook ík mij op dit
glibberige pad. Want rekenschap geven levert
het wat óp, dát?
Och, ik kan niet heel veel anders. Van binnen
wel zo gevoeld. Ben ik tóch op zijn aanleg dan
wel gestoeld?
Het lijkt erop, dat is ook niet erg. Deze ont-
dekkingstocht... Voornamelijk een heel hoge
berg!

l