Gedichten

Ik heb wat onderzetters, ze zijn al vreselijk
oud. Ze wégdoen kan ik écht niet, het laat
me heel niet koud.
Talloze glazen hebben er wel op gestaan in
de loop van vele, vele jaren. Nooit vergeefs
een beroep erop gedaan.
Ze zien er nogal versleten uit, van rotan dan
gemaakt. Maar tóch, nog steeds word ik geraakt
door de herinneringen die ze oproepen.
Soms daar vanaf snóepen, daarvoor hebben ze
óók wel gediend. Toch wel ráár hoor dat je om
zoiets grient...
Dát is het niet waar het wezenlijk om gaat...
Ze zijn als allereerste gekocht toen ik m'n man
pás kende, dat er links en rechts nu ééntje
dan nog staat!
Voor mij zijn ze nog altijd van waarde, ook al zien
ze er niet úit. Eéns moet ik ze wel wegdoen, een
heel erg moeilijk besluit.