Een gedicht plaatsen?
Home

Mijn hoofd

Daar lig ik dan, alleen in me bed
Me hersenen die malen, heb geen wekker gezet
Gedachten die verdwalen naar de geschiedenis
Herleef de momenten die ik liever van me netvlies wis
Elke avond weer hetzelfde, ik blijf maar malen
Gedachtes die me killen en me hoofd die niet wilt slapen
Toch blijf ik me afvragen wat dit toch is
Liggend in me bed vraag ik me af wat ik nu mis
Een gebroken gevoel zo voelt het niet maar toch zit er een scheurtje, het is een scheurtje van verdriet
Me ogen vallen dicht maar me hoofd die wilt niet rusten
Vragen dwalen rond om gevoelens te kunnen blussen
Wetend dat ik sterk ben om me er doorheen te slaan
Maar iets in mij is bang om er volledig voor te kunnen gaan
Toch zet ik mijn stappen, ook al zijn het hele kleine
Elke stap vooruit is een stap richting het einde
Vele wegen die kunnen leiden naar Rome
Dus ook die van de mijne, ooit zal ik er komen

Ingezonden door Lisanne

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd