Gedichten

Hoe heeft men het óóit kunnen verzinnen:
je hoeft er niet meer aan te beginnen als je
oud geworden bent.
Een aanraking, een kus, verdere intimiteit.
Raak je die behoefte dan écht wel kwijt?

Ik verbaas me over de kortzichtigheid waar-
mee men verpleeg- of verzorgingshuizen
heeft ingericht. Alléén slapen nu een plicht!
Zo'n gebrek aan respect, niet eens een plek
voor een bed extra nog.
Je bent er oud, wilt geen tederheid meer toch?

Plaatsvervangende schaamte bevangt mij bij
zo'n verhaal.
Pas in 2015 vindt men dit níet meer normaal.....
Hopelijk gaat het tij nu keren en gaat men
eindelijk leren de kwetsbare mens met meer
fatsoen te behandelen.
Zórg? Gráág en misschien óók nog wandelen.