Gedichten

Ik ben boos.
Dat zou ik graag willen.
Boos kunnen zijn
Schreeuwen totdat ik rood aanloop
Hoe fijn zou dat niet zijn?

Ik kan het niet.
spookt er door mijn hoofd
Als de woede op mijn tong speelt
Ik kan denken wat ik wil
Maar de woorden liggen stil
Daar in mijn mond

Waarom?
Zou ik je willen vragen
Waarom ik, waarom dit, waarom niet
Gewoon een spel zonder verliezer
Voor de verandering
Waarom?

Mag ik?
Mag ik je haten? verafschuwen?
Alles van de daken schreeuwen?
Tatoeëren op mijn lijf?
Mag dat?

Mijn lijf
niet voor ieder ander
van mij, van mij, van mij
wist je dat niet of vergat je het even
toen mijn lijf
niet van jou wilde zijn?

En nu?
Mag ik nu naar huis?
De deur achter me dichtslaan?
En in mijn huis en mijn leven
Zonder jou handen
Thuis zijn?

Zou het?
Zou mijn hoofd rust kennen
Zal ik zuchten als de last wegvalt
Zou ik het merken
Zonder jou?

Ik ben boos.
Misschien een beetje
Misschien ook niet genoeg
Of het op jou is, op mij, of het leven
Kan me even niet schelen
Maar ik ben
Boos.