Een gedicht plaatsen?
Home

Eindelijk rust?

Mijn leven leefde ik alsof er nooit
een einde aan zou komen
Steeds me richtend op de toekomst
die er steeds heel anders uitzag dan
ik voorheen kon gaan dromen...

Door kwaaltjes gedreven besef ik nu
destemeer: het eind is mogelijk nog
niet daar maar duurt ook geen
eeuwigheid meer.

Verstandig wil ik omgaan met de mij
nog resterende tijd
Dingen doen of laten! waarvan ik krijg
hopelijk geen spijt.

Het geeft vreemd genoeg een wonderlijk
soort rust
Misschien ben ik me van de noodzaak
daartoe al wat meer bewust?

Dakoyria, 2016.

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 6 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd