Gedichten

Ik besluit, ik wáág het er gewoon op.
Zij dementeert verder, hoelang nog "top"?
Zij verhuisde van de instelling elders
naar eigen woonplaats.
Háást heeft zij misschien wat bekenden
te zien. Familie nog, waarmee ik niet over-
leggen kan. Ik dóe het gewoon, die haar
niet missen wil dan...
We zien wel waar het schip strandt.
Vertrouwd is er mogelijk nog mijn gezicht.
Dán is er niets zozeer aan de hand!
Ik neem haar nog wat lékkers mee. Ze heeft
het zo graag. Ik verwen haar ermee.
Ik stel me erop in dat zij veel slechter
geworden is. Ach ja, die "grand lady" die ik
zo heel erg mis.