Ik realiseer, ik heb ze niet ééuwig meer.
Zij ouder, minder gezond;
dénkend eraan, keer op keer.
Heel langzaam zie ik hun kaarsjes óp
branden gaan. Ook zÃj verdwijnen uit
mijn bestaan.
Ik probeer mezelf te motiveren om tóch
hieruit iets wel te leren.
In ieder geval: léven bij de dag.
Zolang als ik dat met hún nog beleven mag.
Wat er zich later aandient, zien we dán wel
weer.
Wie weet ben ik er mogelijk zélf niet meer?
Je weet het maar nooit, toch?
Wat zal ik me zorgen maken nog.....
© Copyright 2007 - 2024
Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd