Gedichten

Beste Depressie,

Oh, wat heb je me toch aangedaan
Als een wolk boven mijn hoofd droeg ik je met me mee.
Het gevoel er helemaal alleen voor te staan
Het is en blijft een naar idee

Je veranderde me, het licht in me ging uit
Alles negatief, beren op de weg
Het ging allemaal toch niet meer lukken was mijn besluit
En dat door domme pech

Uit gewoonte elke dag weer dat masker op
Doorgaan, blijven vechten, ooit komt het weer goed
Mooie woorden, maar in realiteit een flop
Mooiere tijden kwamen niet tegemoet

Met vallen en opstaan blijkt uiteindelijk toch de waarheid
Maar in je eentje is het moeilijk weer in de benen te komen
Dus in de loop van de tijd
Word je door anderen aangemoedigd weer te gaan dromen

Dromen van geluk
Hoe je dit zelf moet gaan creëren
Ook al lijkt alles gebroken en stuk
Beren van de weg afduwen kun je leren

Ik ben er nog lang niet
Soms komt jouw wolk dan ook even weer langsdwalen
Maar ook al is het met nog enige boosheid en verdriet
Ik kan nu met een gerust hart zeggen dat ik het beste uit mijn leven probeer te halen.