Gedichten

De jochies, ze hadden zo'n propjesschietding,
we speelden er allemaal wel mee, al was het
effect gering...
Daarom hadden de mannetjes besloten dat ze
liever met wat léukers schoten.
De besjes uit mijn tuin hadden ze op het oog.
Ik, als groot mens die daarvoor bóóg.
Dat was niet zozeer mijn wens, maar ik ben
óók maar een mens..., maar innerlijk was ik
danig geïrriteerd. Tóch wel beheerst liet ik
hen maar begaan. Ze zouden me bang
aanstaren als ik bóós ging uitvaren.
Ach, sprak ik tot mezelf, je bent toch óók jong
geweest; dat was een reuzefeest als je fijn je
gang kon gaan zonder dat een volwassene je
wel kon sláán...
Wél speurde ik éérst of er geen gevaar bleek.
Dat was niet het geval toen ik heel goed keek.
Later heb ik zélf maar de boel weer opgeruimd
en de jongens de buurt verder afgestruind.

Anna Veenstra.