Een gedicht plaatsen?
Home

Onverwacht weerzien

Ik weet het natuurlijk wel, de tijd staat
niet stil.
Ik leef in het verleden en ríl want
onverwacht zie ik je terug, een dame
geworden en zo vlúg...
Toch schrik ik van de onverwachte
ontmoeting, later in mijn woning nog.
Het grijpt me bij de keel, je zag er goed
uit, toch.
Kan ik er ooit aan wennen, wat ik mezelf
nu afvraag.
Je blijft innerlijk nabij en tegelijk zo vaag...

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd