Een gedicht plaatsen?
Home

Me voorbij fietsen...

Met een lieve lach fietst hij langzaam voorbij.
Zogenaamd druk bellend, een steelse blik op míj.
Ik groet heel enthousiast:" hai, mijn boef!"
Hij zegt me nu ietwat stroef, dan óók gedag.
En há: dáár is zijn vrolijke lach!;
zijn lach, verder niet in overeenstemming met
de rest van zijn gezicht.
Het gezicht dat ik bíjna aan zijn moeder had
toegedicht......
Hij rijdt langzaam nóg eens en nóg eens heel
langzaam voorbij.
Kijkt nu overduidelijk uit naar míj.
En ik, totaal niet erdoor verstoord,
groet hem nu opnieuw, zoals dat dan hóórt.

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd