Een gedicht plaatsen?
Home

Zonder staart

Ooit ben ik eens mijn staart verloren
zomaar ineens was ik hem kwijt ik weet,
zo ben ik niet geboren
maar het zal wel wennen met de tijd.
De mensen lachen vaak om mij en roepen
"Stompie heeft geen staart"
gelukkig heb ik nu een baas
die mij met liefde zo aanvaardt.
Ze mogen om mij lachen hoor
men krijgt er mij niet onder
mijn naam draag ik met trots en eer
want ik ben tenslotte heel bijzonder.

Beoordeel dit gedicht

Er is 3 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd