Een gedicht plaatsen?
Home

Alleen

De bomen ruisen zacht
De struiken luist’ren stil
Het gras lijkt niet te wuiven
In hun midden loopt de leeuw

Verstoten en alleen
Van de groep verlaten
Niemand trekt zijn lot zich aan
Allen leken hem te haten

En de stilte drukt op hem
de last lijkt hem steeds meer
Voor hoe lang nog gaat dit door?
maar er komt een ommekeer

En zonder dat hij ‘t weet
Begint in hem te groeien
Een plantje van de grote hoop
ten einde is de tijd van snoeien

Ingezonden door Karlijn

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd