Tranen vielen op jouw vacht,
ik had al zolang gewacht.
Steeds keken twee bruine ogen mij aan,
Nee,ik kon je niet laten gaan.
Jij was mijn maatje,mijn enige trouw.
Daarom is het,dat ik nog steeds van je hou.
Moeilijke tijden doorstaan,
Ik samen met jouw ,kon dat aan.
Want als hond was je een grote troost,
waar menig mens van bloost.
In mijn armen stierf jij,
In gedachten elke dag bij mij .
Nu heb ik er drie,
Maar geen enkele ben jij
© Copyright 2007 - 2024
Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd